- علی یمانی صنعانی (عَ یِ صَ)
ابن ابراهیم بن محمد بن اسماعیل بن صلاح حسنی یمانی صنعانی. دانشمند و ادیب، و از آل امیر بود. در ذی قعده سال 1171 هجری قمری در صنعاء متولد شد. و در دهم ذی حجۀ 1219 هجری قمری درگذشت. وی در ابتدا مصاحب مساکین بود و سپس از آنها رویگردان شد و متهم به بدعت گشت. و در سال 1216 هجری قمری در شورش صنعاء از جانب امام زندانی شد و از موعظه منع گشت و شروع به سرودن اشعار فکاهی کرد که در آنهاوزراء و امرای مملکت را مورد تمسخر قرار میداد. او راست: 1- رساله فی تحریم تحلیهالسلاح بالذهب. 2- رساله فی فضائل اهل البیت. 3- سوانح الفکر و موانح الذکر. 4- سوق الشوق لاهل الذوق من تحت الی فوق. 5- الفتح الالهی بتنبیه اللاهی. 6- النفحات الربانیه و اللمحات الرحمانیه فی احراز الصلات بابراز ضمائر الصلوات. و نیز اشعاری دارد. (از معجم المؤلفین از البدر الطالع ج 1 ص 420 و نیل الوطر ج 2 ص 110 و هدیه العارفین ج 1 ص 774 وایضاح المکنون ج 2 ص 664) (از الاعلام زرکلی ج 5 ص 55)